Week 5 in Ghana

Dag 28: Mijn verjaardag...5000 km verderop.

20-05-2019

Toen de wekker afging schoot er meteen 1 ding door mijn hoofd, vandaag ben ik jarig en mag ik 19 kaarsjes uitblazen(dit bleef bij een gezegde;). Nadat ook mijn buddy Manon wakker werd feliciteerde ze mij. Toen we de woonkamer in kwamen en ons brood pakte om te gaan eten kwamen de andere meiden om mij heen staan en zongen verjaardags liedjes. Ik kreeg 2 kadotjes, een lekkere douche gel van rituals en een bucketlist reizen boek. Nadat ik iedereen had bedankt en mijn brood had opgegeten zijn we met de taxi richting het ziekenhuis gereden. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen werd ik door onze begeleider gefeliciteerd. Zijn woorden waren: " Zo, nu ben je eindelijk 20". Toen ik hem vertelde dat ik 19 ben geworden kon hij zijn oren niet geloven. Na de morning devosiun ging we allemaal naar onze nieuwe afdelingen. Manon en ik staan de aankomende 2 weken op de surgical ward. Hier liggen mensen voor en na een operatie maar ook mensen die bijvoorbeeld langdurig ziek zijn, een motor ongeluk hebben gehad of een slangen beet hebben. De afdeling bestaat uit 2 delen: de mannen afdeling en de vrouwen afdeling. Ook zijn er isolatie kamers aanwezig en zelfs een rustkamer voor het personeel. Nadat we van John (onze begeleider) een rondleiding hadden gekregen over de afdeling werden wij door Anouk en Emma gebeld dat er iemand op hun afdeling ging bevallen. Manon en ik zijn rennende naar de afdeling gegaan en hebben hier onze O.K pakken aangetrokken. Toen we eenmaal aan het bed stonden, zagen we dat mevrouw ontzettend veel pijn had en nog maar 2 centimeter ontsluiting had. Wat daar ook nog is bij kwam is dat ze moest bevallen van een tweeling. Na ongeveer 20 minuten had mevrouw al een ontsluiting van 7 centimeter maar er werd besloten om mevrouw naar de theater (operatiekamer) te brengen. Nadat wij hier aankwamen probeerde we nog om bij de keizersnede aanwezig te zijn maar dit was helaas niet mogelijk omdat er al erg veel mensen aanwezig waren. Eenmaal terug op de afdeling zijn Manon en ik gaan lunchen, al snel kregen we een telefoontje van Emma dat er een tweede bevalling aan zat te komen. Dus wij ons brood naar binnen gewerkt en naar de afdeling toe gesneld. Toen we binnen kwamen zag ik net het einde van de bevalling,de baby werd aangepakt en op de buik van de moeder gelegd. Het was voor mij erg bijzonder om dit moment mee te maken en dat speciaal nog op mijn verjaardag. Nadat we terug op de afdeling kwamen hebben we met collega's gepraat. Ze wilde erg veel weten over de gezondheidszorg en het was een erg leuk gesprek. Nadat onze stagedag erop zat zijn we met de taxi naar huis gereden. Eenmaal thuis aangekomen heb ik met familie en vrienden gebeld en mijn kadotjes uitgepakt. Van mijn ouders kreeg ik een zak borrelnootjes (jeetje wat hebben Manon en ik hiervan genoten) en van Britt kreeg ik een mooie armband en een leuk ghanees tasje. Nadat ik volop mijn verhalen had besproken hadden Marleen en Felicia speciaal voor mijn verjaardag pannenkoeken gebakken, kortom een heel feestmaal. Nadat ik mijn eten op had heb ik samen met Manon de afwas gedaan. Toen dit klaar was zijn we richting bed gegaan. Het was een erg mooie dag die ik niet snel meer zal vergeten en hoeveel mensen kunnen nou zeggen dat ze hun 19de verjaardag in Afrika hebben gevierd. Bedankt voor alle felicitaties!!

Dag 29: Bloed is goed

21-05-2019

Vandaag is dag nummer 2 op de Surgical ward. We hebben veel verschillende handelingen gezien op de afdeling, voornamelijk wondzorg en het plaatsen van katheters. Toen wij de eerste wond gingen bekijken moesten wij haarnetjes op en mondkapjes voor, dit is voor onze eigen veiligheid. De wonden die wij op de afdeling zagen waren erg groot en diep (niet een standaard wond die je in Nederland ziet). Wat erg heftig was was dat de mensen erg veel pijn hadden tijdens het schoonmaken van de wond. Wel wordt er hier door de verpleegkundige secuur gewerkt tijdens een wondverzorging. Zo zijn we een aantal wonden afgegaan maar iedere wond is natuurlijk anders. De ene persoon heeft een gigantische wond door een motorongeluk, de andere heeft een operatieve wond en er zijn ook grote wonden die ontstaan door slechte verzorging. Nadat we hadden meegekeken hebben we nagepraat met de verpleegkundige over de wondzorg. De verpleegkundige was erg geïnteresseerd in de verschillen tussen Nederland en Ghana. Na de pauze werkte Manon en ik samen aan de tweede casus (stageopdracht) die over een patiënt op de surgical ward ging.
Nadat er klaar waren in het ziekenhuis zijn Manon, Anouk en ik Kpando ingegaan om wat boodschapjes te doen. We haalde verschillende fruit en groentes, brood en credits. Nu hoor ik je al denken wat zijn credits, Ik zal het even uitleggen;). Toen wij in Ghana aankwamen hebben wij een ghaneese simkaart gekocht. Op deze simkaart kan je geld zetten om gebruik te kunnen maken van het internet. En als je er dus geld op wil zetten doe je dat aan de hand van de credits. De gaat naar een kraampje of winkel en koopt voor een bepaald bedrag het aantal credits. Dit kan je door middel van een prepaidmethode op je telefoon zetten.
Nadat we thuis kwamen hebben we wat gegeten en vooral onze rust genomen. Ik heb wat muziek geluisterd en een film gekeken. Helaas viel de stroom weer eens uit. In de avond hadden Emma en Anouk kerrierijst gekookt. Het was erg lekker en onder het eten ging de elektriciteit ook weer aan (altijd even een geluksmomentje). Wat we veel proberen te doen nu we in Ghana zijn is gevarieerd eten maar dat is soms best een opgave. Je hebt 3 hoofd ingrediënten: rijst, pasta en aardappelen. We proberen zo vaak mogelijk de groentes en de sauzen te variëren. Tot nu toen gaat het aardig goed;). Na het eten hebben we met elkaar besproken wat we in de vakantie precies willen gaan doen en hebben zo een route uitgestippeld. Hierna hebben Manon en ik het huis opgeruimd, de wc schoongemaakt en zijn we vervolgens richting bed gegaan.

Dag 30: S.O.S

22-05-2019

Vandaag begon onze dag weer op de Maternity afdeling. In de ochtend hebben we samen met John onze casus doorgenomen en hebben we hem vragen gesteld met betrekking tot de patiëntendossiers. Dit was een fijn gesprek en heeft ons meer inkijken gegeven op een patiënt. In onze pauze viel het op dat het de afgelopen dagen erg druk was bij de oog clinic. Dat komt omdat er gratis behandelingen worden gegeven. Het was zo druk dat de spreekuren buiten onder een boom werden gedaan.
Na de lunch keken we mee in de wondkamer. Hier werden veel katheters gezet en (steek) wonden behandeld. Bij onze laatste patiënt moesten we zijn steekwonden behandelen. De meneer konden we bijna niet verstaan toen hij aan het praten was. Toen we het verband eraf haalde zagen we waardoor dit kwam. De thoraxdrain was losgelaten. Meteen kwamen er allemaal mensen omheen staan en binnen de kortste tijd stonden we met 8 man om deze meneer heen. Ook werd er een arts opgeroepen om een nieuwe thoraxdrain te zetten. Helaas zat onze dienst erop en hebben we de patiënt niet verder kunnen volgen. Toen we thuis kwamen viel de stroom weer eens uit. We zitten nu in het regenseizoen en dat betekend dat de stroom vaker uit zal vallen. De laatste tijd gebeurd het dagelijks en soms wel een paar keer op een dag. Gelukkig gaat de stroom na een tijdje weer aan. Manon en ik moesten koken en we maakte macaroni met groente en rode saus. Tijdens het koken kwam de elektricien onze lamp in de slaapkamer maken. Voor 1 euro zorgde hij ervoor dat de lamp weer super werkte. Na het eten bespraken Manon, Marleen en ik wat we morgen tijdens de voorlichting willen vertellen. Nadat dit klaar was hebben we nog wat muziek geluisterd op onze kamer en zijn we daarna gaan slapen.

Dag 31: Popcorn maken gaat fout

23-05-2019

Deze ochtend konden we lekker uitslapen, om 11 uur kwamen we op school aan om voorlichting te geven. De groep waar we nu voorlichting aan gaven waren ouder dan de groep van vorige week. De leeftijd van de kinderen was tussen de 12 en 16 jaar. In deze les stond voornamelijk puberteit centraal. Ik merkte dat de kinderen erg geïnteresseerd waren in de onderwerpen die deze les aan bod kwamen. Ook kregen we veel persoonlijke vragen van de leerlingen zelf. Aan het einde van de les gaven de kinderen aan dat ze erg veel hadden geleerd en zelfs de docent gaf toe dat ze veel had geleerd van onze voorlichting. Na de les wisselde we nummers uit met de docent en vertrokken we te voet terug naar ons huis. Toen we thuis kwamen was de stroom weer is weg. Ik ben mijn was buiten gaan doen, het was erg mooi weer en binnen 30 minuten waren al een aantal kleding stukken droog. Toen we wilde gaan eten ging de stroom even aan (om het brood te roosteren en de waterkoker aan te zetten). Terwijl we ons eten op aten viel de elektriciteit weer uit. Na een uurtje sprong het gelukkig weer aan. In de avond hebben we popcorn gemaakt alleen was dit niet zoon succes. De zoute popcorn was goed gelukt maar de zoete popcorn was helemaal aangebrand. In de avond deden Manon, Anouk, Emma en ik een spelletje. Het was erg gezellig en we waren allemaal liedjes hardop aan het meezingen. De buren konden meegenieten van ons mooie concert. Nadat we erachter kwamen dat het al bijna 12 uur was zijn we richting bed gegaan.

Dag 32: Ghaneese stof

24-05-2019

Na ons ontbijt namen we de taxi richting Hohoe om stoffen te halen en boodschappen te doen. In Hohoe heb je namelijk een supermarkt zitten waar je veel westerse producten kon kopen. Nadat we aankwamen in Hohoe zijn we naar 2 stoffen winkels gegaan en heb ik zelf ook een stof gekocht. Toen zijn we opgesplitst, de ene groep ging naar de supermarkt en de andere groep ging terug naar Golokuati om hier naar de markt te gaan (de markt bestaat uit een aantal houte kraampjes waar ze veel groente en fruit verkopen). Ik ging met Emma en Anouk naar de markt en hier haalde we veel groentes voor ons avond eten. Om half 1 was iedereen thuis en maakte we bananenpannekoeken (omdat de bananen wel heel rijp waren). Rond een uur of 2 begon het ontzettend hard te onweren en viel de stroom soms even uit. In de avond aten we pasta met Courgette (dit was weer eens een andere groente als wat we de afgelopen weken aten). Na het eten hebben Manon en ik het huis schoon gemaakt en hebben we de watertank bijgevuld. Nadat dit klusje geklaard was hebben we nog een spelletje gedaan in de woonkamer en zijn we naar bed gegaan.

Dag 33: Opgeruimd staat netjes

25-05-2019

Na ons ontbijt hebben we een grote schoonmaak gehouden in ons huis. Hierbij hebben we alles grondig schoongemaakt en opgeruimd. Het was een hele klus waar we de rest van de ochtend mee bezig zijn geweest. In de middag was iedereen erg moe van de intensieve ochtend en hebben we onze rust gepakt. Ook heb ik de credits op mijn telefoon gezet om weer gebruik te kunnen maken van het internet. Aan het einde van de middag zijn we met de taxi naar Hohoe gereden. Manon en ik zaten samen op de bijrijdersstoel, iedere keer dat de chauffeur wilde schakelen moest ik mijn linker been optillen zodat hij de pook kon gebruiken. Het was erg komisch om te zien en we hebben hier erg hard om gelachen;). In Hohoe lieten wij ons afzetten bij Carlito's (een restaurant met westerse invloeden), hier hadden wij afgesproken met de andere studenten die in Golokuati wonen. Het was erg gezellig en ik heb heerlijk gegeten. Eenmaal weer thuis aangekomen zijn we richting bed gegaan. Van de andere studenten hadden we zakken met water gekregen waardoor we onze tanden weer konden poetsen met water in plaats van cola;)

Dag 34: Kakkerlakken jacht

26-05-2019

De eerste woorden van deze dag waren:" Sophie, er zit een kakkerlak op de wc". De daarop volgende uren zijn we met de kakkerlak in de weer geweest om deze uit onze badkamer te verwijderen. De kakkerlak lag op zijn rug en iedere keer dat hij begon met spartelen gilde wij het met zijn alle uit. Het was een erg komisch gezicht om ons zo te zien. Uiteindelijk lukte het om de kakkerlak uit de wc naar buiten te vegen. Gelukkig maar want anders was iedereen voor de rest van de dag niet meer naar de wc geweest!! In de middag kwam Lydia langs en hebben we gezellig gekletst. Na het middag eten heeft iedereen zijn rust gepakt en lekker relaxt.
In de avond hebben Felicia en Marleen plantain gemaakt als avond eten, lekker weer even iets anders als dat we normaal altijd eten!!


Graag hoop ik jullie volgende week weer mee te nemen in mijn avondturen in Ghana.
Tot dan!!

Liefs en een Afrikaanse groet,

Sophie