Week 9 in Ghana

Dag 56: Theater

17-06-2019

Vandaag ging de wekker weer vroeg af. Om 06:00 zaten we met z'n alle aan het ontbijt en tegen 06:50 liepen we naar de taxiplaats in Golokuati. Om 7:25 arriveerde we bij het ziekenhuis en gingen we op ons vaste plekje zitten om op de morning devosiun te wachten. Om 7:40 begon de morning devosiun. Hierna gingen Manon en ik naar de OK. Eenmaal hier aangekomen legde we uit dat we hier voor de eerste dag waren. We konden ons in een klein hokje omkleden. We deden onze OK pakken aan. Toen we klaar waren kregen we een uitgebreide rondleiding over de afdeling.

Je komt binnen in een kamer waar een klein omkleedkamertje is, hierachter was de waskamer (hier werden gebruikte OK pakken ingeleverd). Aan de rechterkant bevind zich de uitslaapkamer. Tot 1 uur na de operatie verblijven patiënten in deze kamer en worden hier goed in de gaten gehouden. Vervolgens na dat uurtje gaan ze weer terug naar de afdeling. Naast de uitslaapkamer was een kleine operatiekamer. Hier worden voornamelijk trauma ongelukken behandeld, denk bijvoorbeeld aan motor/auto ongelukken. Ook bevind zich hier een wc voor de patiënten. Achter deze kamer is nog een apart klein kamertje voor de artsen en verpleegkundige. Ze noemen het zelf de rust kamer en achterin is hier een wc voor het personeel aanwezig.
Aan de rechterkant van de ingang bevind zich de aankleedkamer. Hier is een rode dikke lijn voor de deur geschilderd en die mag je alleen over als je je OK kleding, OK schoenen, haarnetje en mondkapje op hebt. De kamer ernaast staan verschillende instrumenten en hier is ook een wasbak aanwezig om materialen te wassen en achter deze kamer is de operatiekamer. De operatiekamer is uitgerust voor 2 patiënten tegelijk. De zijn 2 bedden, 2 keer beademingsapparatuur ect. Het was erg indrukwekkend om hier rond te mogen kijken en ook foto's hiervan te maken.

Na de rondleiding kregen we uitleg dat er op de maandagen geen geplande operaties zijn. Op de maandag komen alleen spoedgevallen. Op dinsdag, woensdag en donderdag staan geplande operaties maar verder niet. Het was dus wachten op een spoedgeval. Het was rustig (wat natuurlijk een goed teken is) en tot de middag pauze hadden we geen operaties. Om 11 uur besloten we te gaan eten. Toen we tegen 12 uur weer terug op de afdeling kwamen wilde ze net gaan beginnen met een keizersnede dus wij kleede ons snel om en haaste ons naar de OK. De arts sneed de buik open en het was erf gaaf om dit te zien. Je kon het kind in de vruchtzak zien zitten. Helaas werd Manon niet lekker dus zijn we de operatiekamer uit gegaan. Ze moest gezien worden door een arts. Nadat alles voorbij was gingen we richting huis. Eenmaal thuis vertroetelde ik Manon en at ik met de andere meiden lunch. Tegen een uur of 4 kwam een mevrouw van kliniek 3 langs om een lijstje af te geven van materialen wat ze kunnen gebruiken. Nadat iedereen naar zijn kamer was gegaan om nog even te rusten was het al weer tijd om te gaan eten. Helaas viel net voor het eten de stroom uit dus het werd met zaklampen eten (heeft wel iets ghanees). Na het eten kwam de naaister want ze had onze kledingstukken af die we hadden besteld. Mijn jurkje was prachtig alleen zat hij aan de bovenkant iets te strak maar het kon makkelijk vermaakt worden dus dat was fijn. Nadat de naaister weg was maakte Manon en ik het huis schoon en vervolgens gingen we richting bed.

Dag 57: Rustig aan

18-06-2019

Vandaag bleven we thuis van stage omdat Manon rust nodig had. Vandaag kon ik dus lekker uitslapen, zie je natuurlijk weer dat ik om kwart voor 6 klaar wakker ben. Gelukkig viel ik daarna weer in slaap en werd ik tegen een uur of 8 weer wakker. Ik zag dat Manon al wakker was en aan het ontbijt zat. Zelf besloot ik ook om maar is uit bed te gaan en ontbijt voor mijzelf te maken. Na het ontbijt gingen we even boodschapjes halen. Nadat we weer thuis kwamen keken we een filmpje en vervolgens ging Manon wat slapen. Ik las een paar hoofdstukken van mijn boek en werd uit het verhaal gehaald toen de andere meiden terug kwamen van hun stagedag. Ondertussen was Manon ook al wakker geworden en besloten we met elkaar wat te eten. Na de lunch relaxte iedereen nog wat en ik begon vroeg met het avondeten. Aangezien Manon nog op bed lag voor rust hielp Felicia mee met koken, het was erg gezellig en we hadden leuke gesprekken. Toen het eten (pasta bolognese) klaar was riepen we iedereen aan tafel en aten we wat. Toen we de laatste scheppen van het eten naar binnenwerkte viel de stroom helaas uit. Iedereen ging van tafel en deed de klusjes. Iedereen hoopte van binnen dat de stroom weer snel aan zou gaan. Helaas was dit niet het geval en moesten we zonder ventilar slapen.

Dag 58: Even geduld (voor 3,5 uur)

19-06-2019

In de ochtend werd ik al vroeg wakker. Aan de warmte in de kamer en het zweet op mijn voorhoofd merkte ik dat de stroom nog steeds niet aan was. De rest van de meiden was al richting het ziekenhuis vertrokken, alleen Manon en ik waren nog thuis. Vanuit Nederland hadden we het advies gekregen om nog een dagje thuis te blijven vanwege Manon haar hoofdpijn. Tijdens het ontbijt kregen we van onze begeleider een berichtje dat het misschien goed was dat Manon even door een arts gezien werd omdat er mogelijk nog meer aan de hand kon zijn. Na het ontbijt pakte we onze tas en ik liepen naar de taxistandplaats. Het was pas half 10 maar het was al ons warm. Toen we eenmaal met de taxi aankwamen in het ziekenhuis kwamen de andere meiden meteen naar ons toe. Samen gingen we bij de o.p.d (out patiënt department) zitten om door een arts gezien te worden. Na 3,5 uur wachten was het eindelijk zo ver en konden we door een arts gezien worden. Ze stelde wat vragen aan Manon en onderzocht haar longen en buik. Vervolgens stelde ze voor om een malariatest te doen om dit te kunnen uitsluiten. Dus wij naar het lab en hier een kweek laten afnemen. Voor de uitslag moesten we 20 min wachten dus in die tijd besloten we even om wat te gaan eten. Na het eten kwamen we terug bij het lab en precies op dat tijdstip deelde ze de uitslagen uit. Toen we het papiertje open maakte stond erop: no malaria. Gelukkig, is dat het in ieder geval niet. Dus wij gingen terug naar de dokter. Helaas was de andere dokter verdwenen maar had ze een andere dokter voor ons paraat staan. Ook deze dokter na weer verschillende testjes af en stelde vragen. Uiteindelijk zei hij dat Manon goed moet uitrusten. Toen konden we weer terug naar huis. Eenmaal thuis aangekomen was ik super moe dus ik ging in bed liggen en viel al vrij snel in slaap. Tegen een uur of 6 werd ik wakker en konden we gaan eten. De stroom was nog steeds uit en binnen was het erg warm dus we besloten om buiten te gaan zitten. Nadat we onze soep met knoflookbrood op hadden besloot ik om even met mijn ouders te bellen. Het was erg fijn om hun stemmen weer even te horen;). Hierna besloot ik om richting bed te gaan omdat ik nog steeds erg moe was. De afwas die er nog stond zouden we morgen wel kunnen doen.

Dag 59: De wonderen zijn de wereld nog niet uit, ELEKTRICITEIT!!

20-06-2019

Yes, is dat nou wat ik denk wat ik hoor. Ik keek om hoog en inderdaad, de ventilator begon weer te draaien, de stroom is weer aan. Tegen een uur of 12 was de stroom weer aangesprongen (dus we hebben ongeveer 30 uur zonder elektriciteit gezeten) en konden we weer heerlijk genieten van onze luxe, de ventilator. Nadat ik heerlijk verder heb geslapen werd ik om half 9 wakker. Ik besloot om lekker mijn bed uit te gaan en wat te ontbijten. Tijdens het ontbijt besprak ik samen met Marleen wat we tijdens onze voorlichting willen gaan benoemen. Toen ik mijn brood op had besloten Manon en ik om even de afwas weg te werken die er van gister nog stond. Toen dit gedaan was moest ik even haasten met omkleden omdat we naar school moesten voor de voorlichtingen. Toen we daar aankwamen was iedereen erg blij om ons te zien en we gingen onze klas in om les te geven. De oudste 2 klassen waren bij elkaar gezet. We merkte dat de kinderen erg geïnteresseerd waren in de les en ze stelde veel vragen. Na onze gingen we met alle kinderen om de foto en ook met de docent. Vervolgens liepen we terug naar ons huisje. Hier typte ik een stukje van mijn Blog verder af en vervolgens gingen we lunchen. Na de lunch wat bestond uit geroosterd brood met pasta (dit kan ik niet meer zien als ik in Nederland ben) gingen ik even op bed liggen en wat muziek luisteren. Ik was niet echt moe dus ik viel niet in slaap. Vervolgens kwam Manon naar mij toe om mij te roepen. Met de meiden hadden we een gesprek over de donatie en over de donatiespullen. Ondertussen kwam Lydia ook langs om ons hierbij te helpen. Ook had ze de vermaakte kleding mee van de naaister. Nadat we onze plannen hadden besproken ging ik mijn jurkje passen. Yes, hij zat nu helemaal perfect. Vervolgens heb ik nog een paar hoofdstukken in mijn boek gelezen. Net voordat we gingen eten viel helaas de stroom uit Maar gelukkig ging hij ook weer snel aan. Toen we aan het eten waren hadden we weer is geluk en viel de stroom voor de 2de keer uit. Nadat we van ons eten op hadden genoten we van de licht voorstelling die buiten werd gegeven (door de onweer). Nadat iedereen opstond van tafel sprong de elektriciteit weer aan, iedereen was weer gelukkig. Na het eten deed iedereen zijn klusjes en toen gingen we slapen.

Dag 60: plan de campagne

21-06-2019

Vandaag konden we lekker uitslapen en daar maakte ik dan ook zeker gebruik van. Nadat ik tot 10:30 in bed had gelegen vond ik het een mooie tijd om uit bed te gaan. Ik nam mijn dagelijkse ontbijt (geroosterd brood met pasta) en zo begin ik de dag. Nadat iedereen uit zijn slaap was ontwaakt gingen we rond de tafel zitten om het te kijken wat we allemaal voor spullen willen bestellen voor de clinics. Nadat we een mooi lijstje hadden gemaakt moesten we het donatiegeld gaan pinnen omdat het hier contant betaald moet worden. Samen met Manon, Felicia en Marleen gingen we met de taxi naar Hohoe om het geld te gaan pinnen. Onderweg stak een grote groep koeien over de weg, ik schrok omdat ik dacht dat er een koe tegen de auto aan liep maar dit was niet zo. Iedereen moest erg om mijn reactie lachen, zelfs de taxi chauffeur. Nadat we in Hohoe waren aangekomen gingen we eerst naar de supermarkt (de enige supermarkt in onze omgeving). Hier kochten we wat producten die je alleen hier kan halen. Toen we klaar waren gingen we aan de weg staan en al snel stopte er een taxi. Soms lijkt het wel een beetje op New York. De taxi bracht ons naar een bank waar we geld konden pinnen en daarna vervolgde we onze weg richting huis. Toen we thuis aankwamen gingen we lunchen. Iedereen was erg moe van het ochtendprogramma dus we gingen even op bed liggen, ik luisterde muziek. Om kwart over 5 wad het tijd om aan het avond eten te beginnen. We maakte wat pasta met rode saus en groente en we hadden nog een restje nasi over van de dag ervoor. Na het eten deed iedereen zijn taken voor die dag. Toen kwamen we met een idee om met zijn alle film te kijken en wat hoort er bij film.... popcorn. Samen met Emma en Marleen maakte we zoete en zoute popcorn. Pff gelukkig de popcorn was goed gelukt, bij zoete popcorn is dat hier altijd maar de vraag of hij goed gaat. Samen met de rest van de meiden keken we de film "Afblijven". Na de film ruimde we alle spullen op en gingen we richting bed.

Dag 61: Post uit Accra

22-06-2019

Vandaag was weer een uitslaap dagje maar helaas zat dat er niet in. Om 08:00 was ik al wakker, ik probeer nog een beetje weg te dromen maar dit lukte niet. Dan maar het bed uit. Nadat ik mijn ontbijt op had ging in mijn was doen. Vandaag stond op de planning dat ik mijn beddengoed zou gaan wassen. Dit is altijd even een gedoe maar het is de laatste keer dat het hier in Ghana op de hand gewassen moet worden. Nadat ik tevreden naar de waslijn keek waar mijn was door de wind aan het drogen was ging ik wat muziek luisteren. Rond een uur of 2 gingen we lunchen met elkaar. Vervolgens ging ik buiten in de schaduw mijn boek verder lezen. Aan het einde van de middag stopte er een auto voor de deur. Er kwamen 2 mannen langs om onze bestelling af te leveren voor de donatie. Nadat we alles hadden uitgepakt en betaald gingen we eten. We aten plantain. Aan het einde van de maaltijd ging het buiten onweren dus Manon en ik gingen snel aan de bak met afwassen want de stroom valt hier regelmatig uit met onweer. Nadat alle afwas was gedaan hebben we zoete en zoute popcorn gemaakt. Gelukkig was het Deze keer weer goed gelukt. Vervolgens hebben we met elkaar de film Shrek (3) gekeken. Super leuk om zo'n film uit je kindertijd te bekijken. Na de film ging iedereen richting bed. Helaas viel de stroom uit toen ik net ging liggen, er zat dus niks anders op dan proberen te slapen in een sauna.

Dag 62: Als je haar maar goed zit;)

23-06-2019

Vanmorgen sliep ik uit, tot een uur of 9:30. Toen ik wakker werd keek ik naar het plafond maar helaas was de elektriciteit niet aangegaan en als kers op de taart lag het water er ook al voor de 2de dag eruit. Na het ontbijt belde we met onze begeleider in Nederland om te melden dat alles goed met ons gaat. Hierna hebben Emma, Anouk en ik wat foto's gemaakt van de donatiespullen die we de dag ervoor bezorgd hadden gekregen. Toen dit klaar was gingen Emma, Anouk en ik een wandelingetje maken in ons dorp. We maakte wat foto's en namen meteen de boodschappen mee. Toen we thuis kwamen aten we wat met elkaar en keken of het water het alweer deed maar helaas. Wel wilde we ons haar wassen dus besloten we om dit buiten in een bak water te doen (zie foto), hier hadden we wel bekijks mee.Nadat we veel hadden gelachen waar we weer fris en fruitig. Ik liet mijn haar drogen terwijl ik muziek aan het luisteren was. We aten al vroeg in de avond warm. Op het menu stond een kerrie rijst salade wat erg lekker was. Na het eten deed iedereen zoals normaal zijn klusjes. Manon en ik moesten het sanitair schoonmaken en het huis opruimen. Toen we hier mee klaar waren gingen we naar de kamer waar ik met wat mensen uit Nederland sprak. Toen ik hier mee klaar was lag Manon al te slapen. Ik hoorde nog stemmen in de eetkamer dus ik ging even kijken wie het waren. Aan tafel zaten Felicia en Marleen gezellig te kletsen en ik besloot om bij hen aan tafel te zitten. Nadat we denk een uur hebben gepraat over allemaal dingen kwam Manon er ook bij zitten. Tegen een uur of half 11 besloten we richting bed te gaan. Manon en ik waren nog niet moe dus we gingen ons gesprek verder in onze kamer. Nadat we eindelijk in ons bedje lagen merkte ik dat ik toch best moe was en tegen de kortste keren viel ik in slaap.

Graag hoop ik jullie volgende week weer mee te nemen in mijn avondturen in Ghana.
Tot dan!!

Liefs en een Afrikaanse groet,

Sophie