Week 10 in Ghana

1 juli 2019 - Golokwati, Ghana

Dag 63: Bijeenkomst met Ghaneese studenten

24-06-2019

Vandaag hoefde we pas om 10 uur in het ziekenhuis te zijn dus we konden rustig wakker worden en ontbijten. Rond half 10 vertrokken we vanaf huis richting het ziekenhuis. Vandaag hadden we een bijeenkomst met alle andere studenten verpleegkundige. Met ongeveer 50 ghaneese verpleegkundige studenten zaten we in de kapel van het ziekenhuis. We kregen een klinische les met als onderwerp een vergrote prostaat. Aangezien we op de tweede rij zaten kreeg ik regelmatige de beurt van onze begeleider om zijn vragen te beantworden. Nadat we even driekwartier pauze hadden gehad ging de les over het verpleegkundig proces. Dit hebben wij al uitgebreid op school gehad maar het was zeker leuk om dit bij te wonen. Nadat onze stagedag erop zat deden we wat boodschappen in het winkeltje tegenover het ziekenhuis en ook in Golokuati. Toen we thuis kwamen aten we iets en Manon en ik sneden de plantain alvast voor vanavond. Vervolgens gingen we even op bed liggen om wat te rusten en muziek te luisteren. We hoorde het in de verte al aankomen, onweer. Toen we de plantain aan het bakken waren viel de stroom uit. Met een rij kaarsen hebben we romantisch gegeten. Na het eten ging de stroom weer aan en ging iedereen zijn taken doen. Nadat iedereen klaar was met zijn taken en we gingen vroeg richting bed want we moeten morgen vroeg op.

Dag 64: Operatie tijd

25-06-2019

Ik werd vanmorgen al voor de wekker wakker. Om 05:15 was ik klaar wakker, toch bleef ik nog even in bed liggen en wachten ik tot het 05:45 was. Nadat ik was opgestaan at ik wat brood en dronk ik water. Vervolgens kleede ik mij om en trok mijn ziekenhuis uniform aan. Om 6:50 liepen we van huis weg richting de taxi standplaats. Nadat we in het ziekenhuis de morning devosium hadden bijgewoond ging iedereen naar zijn afdeling. Aangezien Manon nog thuis was voor extra rust ging ik vandaag mee met Emma en Anouk, wat natuurlijk super gezellig is. Zij stonden deze op de theater. Ik was hier vorige week al 1 dag geweest dus ik kende collega's al een beetje. Nadat we onze OK kleding hadden aangetrokken gingen we naar de operatiekamer om te helpen met de voorbereiding voor de operatie. De eerste operatie was bij een man van ongeveer 60 jaar. Het was een TURP operatie, dat houd in dat er stukjes van de prostaat worden afgesneden. Dit werd onder lokale verdoving gedaan van een ruggenprik. Nadat de operatie was geslaagd gingen we even wat eten want er kwam een soort zelfde operatie als daarvoor. Na de lunch kwamen we terug op de afdeling en konden we meteen meekijken bij een vaginale kijkoperatie (met behulp van een scopie). Mevrouw was 1 maand daarvoor bevallen en werd verdacht van een gat tussen de darmen en de vagina. De artsen wilde graag een onderzoek uitvoeren en als het nodig was meteen opereren. Al snel bleek dat er geen gat aanwezig was dus bij mevrouw werd een katheter ingebracht. Op een gegeven moment werd er in de kamer geroepen dat iedereen vaart moest maken omdat er een spoed operatie kwam. Toen wij aan de hoofd broeder vroegen wat voor operatie het was bleek het een keizersnede te zijn. Mevrouw werd al snel binnen gebracht en had een erg hoge bloeddruk. Mevrouw werd door middel van een ruggenprik verdoofd en vervolgens werd er een snee in haar buik gemaakt. Hierbij kon je mooi de verschillende huidlagen zien liggen. Vervolgens snede ze nog wat weg totdat ze bij de vruchtzak waren. Deze prikte ze door en vervolgens konden ze de baby uit de buik laten. Zodra de navelstreng werd doorgeknipt begon te baby te huilen (wat een goed teken is). De baby werd goed verzorgt en aan de moeder laten zien. Vervolgens werd de baarmoederwand weer dichtgehecht en terug geduwd in de buik. Aan het einde maakte ze de buik dicht. Het was erg gaaf om dit mee te maken en interessant om te zien. Nadat we het ziekenhuis kwamen uitgelopen hebben we in de souvenir shop tegenover het ziekenhuis want rondgekeken en ook bij een houtzagerij. Nadat we de taxi terug richting huis hadden gepakt moesten we door noodweer terug naar ons huisje rennen. We kwamen helemaal doorweekt het huisje binnen gelopen en ik ging mij meteen omkleden. Hierna namen Emma en ik wat noodles als lunch en vervolgens ging ik even liggen om wat rust te pakken. Ik werd wakker van een lekkere geur die door de kamer verspreiden, eten dus. We aten kerrie rijst met sperziebonen gemaakt door Felicia en Marleen. Het was erg lekker. Na het eten beleven we nog aan tafel zitten en kletsen we nog gezellig wat na. Vervolgens gingen Manon en ik de afwas doen, gelukkig viel de hoeveelheid vandaag mee en waren we er redelijk snel mee klaar. Na de afwas gingen we naar onze kamer lekker richting bedje.

Dag 65: Visum verlenging

26-06-2019

Vandaag kon ik tot 8 uur blijven liggen, wat voor hier als uitslapen betekend. Nadat we hadden omgekleed en wat hadden gegeten gingen rond de klok van 9 te voet richting de taxi plaats. Met de taxi gingen we naar Hohoe en hier stapte we vervolgens over op een andere taxi richting Ho. Nadat we veilig en wel door ongeveer 25 andere taxi chauffeurs de taxi in werden geholpen gingen we richting Ho. Na een reis van ongeveer 2 uur kwamen we aan bij de immigratiedienst in Ho. We stapte hier uit en gingen richting de balie. Nadat we ongeveer een half uur hadden gewacht konden we onze handtekeningen zetten op een formulier en ontvingen we onze paspoorten. Aangezien Emma en Anouk naar stage waren gegaan en Manon thuis was gebleven, namen we ook hun paspoorten mee. De taxichauffeur op de heenweg had ons zijn nummer gegeven dus we belde zijn nummer om ons op te komen halen. Hij bracht ons weer veilig terug in Golokuati. Toen we thuis aankwamen nam ik nog wat te eten en vervolgens ging ik even in bed liggen om wat te rusten. Nadat ik diep in slaap had gelegen werd ik wakker door een zeer lekkere geur die in het huis ging. Lydia was samen met Emma en Anouk Jollof rijst aan het maken en het rook heerlijk. Toen het eten klaar was stonden er 2 vrienden van Lydia op haar te wachten buiten. Wij herkende 1 van de vrienden, hij is anesthesioloog in het ziekenhuis. Vervolgens gingen we eten. Na het eten praatte we nog wat met een vriend van Lydia. Hij vertelde ons dat hij in Nederland was geweest en dat hij een frikandel speciaal echt onwijs lekker vind. Toen wij begonnen over de ghaneese dansstijl Azonto vroegen we of hij ons dat wilde leren. Samen met de anesthesist leerde hij ons de basisstappen van de Azonto. We hebben erg moeten lachen omdat wij als Nederlanders erg hout zijn vergeleken met de ghaneese bevolking. Nadat de mannen waren vertrokken ging iedereen zijn taken doen. Nadat ik het huis had schoongemaakt zaten we nog gezellig aan tafel wat te kletsen. Na een tijdje was het tijd om naar bed te gaan, ik was best moe van de intensieve dag. Morgen is er weer een nieuwe dag.

Dag 66: Stage leerjaar 4

27-06-2019

Vandaag kon ik weer is lekker uitslapen maat helaas werd ik om 5:45 al wakker. Gelukkig doezelde ik daarna nog even weg en tegen een uur of 10 besloot ik mijn bed uit te gaan. Ik nam wat brood en dronk wat water. Na het ontbijt schreef ik mijn Blog verder en luisterde ik wat muziek. Ook kregen we te horen waar we volgend jaar stage gaan lopen. Ik ga volgend jaar het hele jaar stage lopen op de afdeling Hematologie in het Radboud. Ik heb echt super blij met deze plek en ik kijk er naar uit. In de middag had Manon een eitje gebakken en aten we dat als lunch. Na de lunch ruimde ik mijn kamer wat op en vervolgens gingen we even het dorp in voor wat boodschappen. Marleen en Manon hadden credits nodig voor hun telefoon dus dat haalde we als eerste. Verder kochten we producten voor ons avondeten. Toen we terug liepen werden we door 3 schoolkinderen achtervolgd en ze bleven voor ons huis zitten. Ik pakte 3 ballen en samen met de kinderen blies ik die op. Ze hadden de tijd van hun leven en je zag gewoon hun geluk in de ogen glinsteren. Nadat de kinderen uit het zicht waren verdwenen gingen Manon en ik aan de slag voor het avondeten. We aten plantain dus we moesten veel snijden. Rond de klok van 6 konden we eten. Na het eten kletsen we nog wat en regelde we nog een paar dingen voor de donatie. Hierna besloot ik om even te gaan douchen. Toen ik onder de douche vandaan kwam kwam iedereen op onze kamer zitten en hadden we leuke gesprekken over van alles en nog wat. Vervolgens maakte we popcorn en keken we met zijn alle een film. Tijdens de film viel de stroom voor de honderdste keer weer is uit. Nadat de film was afgelopen gingen we nog op spinnenjacht want Felicia had een spin gespot in haar kamer. Nadat de spin was verwijderd en we in bed gingen liggen ging de elektriciteit weer aan, joepie. Nu konden we rustig in slaap vallen onder het genot van de luxe van een ventilator.

Dag 67: Can i have a balloon

28-06-2019

Ik werd om ongeveer 8 uur wakker en bleef nog even een half uurtje liggen voordat ik het bed uit ging. Nadat ik wat had ontbeten kleede ik mij om, want we gingen op stap. Om kwart voor 10 kwam Lydia aan met de geregelde trotro. We stapte in en reden naar de klinieken waar we onze spullen doneerde. We kregen erg dankbare reacties en maakte samen met de mensen groepsfoto. Ook gaven we een praatje waarin wij vertelde over de achtegrond van het donatiegeld. We merkte ook dat de mensen het super fijn vinden dat wij goed hebben gekeken waar het geld echt nodig was in de gezondheidszorg.

Dit zijn de spullen die wij doneren:
- 3x wondverzorgings set
- 8x bloeddrukmeter
- 12x thermometer
- 4x bloedsuikermeter
- 4x saturatiemeter
- 3x rubber schort (voor operaties en bevallingen)
- 3x rubber laarzen (voor operaties en bevallingen)
- 3x infuuspaal
- 4x onsterielen handschoenen
- 4x steriele handschoenen
- 3x handdesinfectance

Nadat we onze spullen hadden gedoneerd gingen we terug naar ons dorp. In ons dorpje deden we vanuit de trotro boodschappen (dat is hier de normaalste zaak van de wereld) en vervolgens reden we verder naar ons huisje. Thuis namen we allemaal even onze rust op onze eigen kamers. In de middag at ik noodles en hierna ging ik even buiten in de zon zitten. Op een gegeven moment kwam er een jongetje langs en die begon naast mij te spelen. Na een tijdje besloot ik de jongen een ballon te geven omdat ik die vanuit Nederland voor de kinderen had meegenomen. Het jongetje was er super blij mee en we gaven elkaar een high five. Helemaal voldaan ging ik weer naar binnen, het gaf mij een goed gevoel dat het de jongen zo blij had gemaakt. Na ongeveer 5 minuten kwam het jongetje terug met 3 andere vrienden. Oké prima dan gaf ik deze jongens allemaal ook 1 ballon. Toen ik op mijn kamer zat hoorde ik op een gegeven moment Emma en Anouk roepen dat er bezoek voor mij was. Toen ik naar buiten liep stonden daar 10 kinderen die allemaal om een ballon vroegen. Dus ik heb al de kinderen een ballon gegeven en duidelijk vermeld dat dit de laatste waren. Natuurlijk kwamen er daarna nog kinderen aan de deur die ook een ballon wilde maar helaas, afgesproken is afgesproken. Vervolgens gingen Emma, Anouk, Manon en ik een film kijken. Halverwege moesten we de film pauzeren omdat we gingen eten. Felicia en Marleen hadden pasta pesto gemaakt want heerlijk smaakte. Na het eten deden Manon en ik de afwas (wat overigens erg veel was). Nadat we flink hadden geboend was alles schoon. Emma en Anouk maakte popcorn en hierna keken we onze flim verder af. Toen de film afgelopen was gingen we allemaal richting bed want morgen gaan we "vroeg" op pad.

Dag 68: Uitzicht over de Volta regio

29-06-2019

Vandaag werd ik zoals altijd voor de wekker wakker (altijd fijn) dat was ongeveer om 7 uur. Nadat ik was wakker geworden ging ik samen met Manon wat eten. Toen ik een eitje stond te bakken zag ik een taxi voor ons huis staan. Door een miscommunicatie was de taxichauffeur 1,5 uur eerder gekomen. Snel maakte ik de andere meiden wakker (voor wie nog niet wakker was), aten we wat en kleede we ons om. Vervolgens reden we (Felicia, Anouk en Emma)met de taxi naar Amedzofe. Dit is een hoog in de bergen gelegen dorpje ten zuid oosten van Golokuati. Nadat we een tocht vanuit het dorp omhoog hadden gelopen van 20 min had je vanaf een uitzichtpunt had je prachtig uitzicht over de Volta regio. Heel leuk om het gebied wat je 3 maanden als thuis hebt beschouwd van grotere hoogte bekijken. Nadat we genoeg foto's hadden gemaakt liepen we terug naar beneden. Dit was een moeilijke opgave omdat alle kleine kiezeltjes los lagen. Gelukkig heeft niemand iets gebroken;). Nadat de taxichauffeur ons terug bracht naar huis aten we wat met elkaar en vervolgens ging iedereen naar zijn kamer voor wat rust. Ik was erg moe en viel al snel in slaap. Nadat ik wakker was geworden heb ik buiten even in de zon gezeten (voor maar 15 min want anders verbrand je al) en daarna ging ik even douchen. Nadat.ik gedoucht had konden we eten. Emma en Anouk hadden pannenkoeken gemaakt. Yess, precies een gerecht waar ik zin in had. Na het eten deed iedereen zijn taken en hielp mee opruimen. Nadat iedereen klaar was wilde we een film gaan kijken. Helaas liep het anders en kon dit niet door gaan. Marleen was erg ziek en er werd besloten dat ze morgen terug zou vliegen naar Nederland. Met elkaar hebben we haar koffer ingepakt zodat ze snel naar bed kon. Vervolgens zijn wij ook richting bed gegaan.

Dag 69: Afscheid nemen

30-06-2019

Vandaag werd ik om 9 uur wakker en ging ik ontbijten. Na het ontbijt belde ik even met mijn ouders. Vervolgens hielpen we de andere meiden met hun tassen inpakken en maakte we lunch pakketjes. Daarna ging ik even liggen en luisterde ik wat muziek. Nadat ik wakker werd maakte Manon een eitje voor ons als lunch. Daarna moesten we afscheid nemen van Marleen omdat zij (met Felicia en Emma) terug naar Accra ging. Iedereen vindt het erg jammer dat Marleen terug naar huis moet maar voor nu is het, het beste. Nadat we afscheid hadden genomen gingen we wat boodschappen halen voor het avond eten. Dit haalde wij bij het huisje naast ons. Daar zit namelijk een klein winkeltje (super handig voor kleine boodschappen). Nadat we thuis kwamen maakte we beslag voor pannenkoeken. Vervolgens bakte we de pannenkoeken. De pannenkoeken smaakte super lekker, erg goed gelukt. Na het eten deden we met z'n 3en alle taken die in het huis nog moesten gebeuren. Nadat alles gedaan was maakte we popcorn en keken we een film (dear John). Het was een erg mooie film, zeker een aanrader. Nadat de film was afgelopen gingen we richting bed. In bed appte ik met de KLM service. Ik had een vraag over onze boeking. Nadat alles geregeld was bedankte ik het personeel en vervolgens kon ik met een gerust hart slapen.