Week 4 in Ghana

Dag 21: Goal

13-05-2019

Wegens een hevige regenval midden in de nacht viel de stroom uit. Om kwart over 7 ging de wekker om vervolgens om kwart over 8 te worden opgehaald door motoren die ons naar de school een dorp verder op brachten. Helaas ging het onderweg regenen, dus het werd een iets minder mooie motor tocht dan dat we hadden voorgesteld. Eenmaal aangekomen op de school werden we vriendelijk ontvangen door het hoofd van de school. Een voor een gingen we alle klassen langs. Iedere keer als we een klas binnen kwamen dreunde alle leerlingen dezelfde woorden op om ons te begroeten. Daarna hebben we op het schoolplein voetbalspullen gedoneerd die Britt heeft opgehaald in Nederland. Deze spullen ging naar het voetbalteam van de school. Het schijnt in Ghana zo te zijn dat iedere school 1 of meerdere voetbalteams heeft. Op de school waar wij waren, hadden ze 2 voetbalteams. Team 1 had hun eigen tenue van school aan en team 2 het tenue van Weurt (de voetbalclub waarvan wij shirtjes hebben ontvangen). Vervolgens hebben de 2 teams een wedstrijd tegen elkaar gespeeld. Het was erg leuk om dit mee te maken en een hele andere wedstrijd dan dat wij normaal gewend zijn. De kinderen hier dragen geen schoenen en scheenbeschermers tijdens het voetballen en wanneer er een overtreding wordt gemaakt staan de kinderen op en spelen gewoon verder. Aangezien er geen lijnen getekend zijn is het veld breeder dan een normaal voetbalveld. Uiteindelijk is het 3-0 geworden en hebben ze na de wedstrijd nog een aantal penalty's op het goal geschoten. Ook hebben een aantal leerlingen mij een ghaneese dans gekeerd. Ik heb erg mijn best gedaan maar gaf al snel de moet op omdat mijn ritmegevoel toch iets minder goed is dan wat deze meiden hadden. We hebben er samen wel erg om kunnen lachen;). Op de motor zijn we terug naar huis gereden en heeft iedereen even zijn rust gepakt. Na een tijdje zijn Manon en ik samen gaan koken. We hadden niet veel meer in huis en hebben van alles bij elkaar gedaan. Ondanks dat stond er een heerlijke maaltijd op tafel. Na het eten heb ik nog even wat muziek geluisterd en ben toen naar bed gegaan.

Dag 22: Regelmaat is fijn

14-05-2019

Vandaag stonden we vroeg op om naar het ziekenhuis te gaan. Dit is de 2de week dat Manon en ik op de afdeling Maternity lopen. Nadat we de artsenvisite hadden meegelopen zijn we aan onze stageopdrachten gaan werken. Onze begeleider (John) uit het ziekenhuis hebben we nog een aantal vragen gesteld om te kijken of we op de goede weg waren. Nadat onze stagedag erop zat zijn Anouk, Manon en ik naar Kpando station (taxi standplaats) gereden om hier wat boodschapjes te halen. Een aantal producten kunnen wij niet in ons dorpje halen dus dit nemen wij dan mee als we toch al in Kpando zijn. Nadat we alle boodschappen hadden zijn we met de taxi terug naar Golokuati gereden. In de middag keken Manon en ik een film toen onze stroom weer eens uit viel. Gelukkig was het buiten nog licht dus het was niet noodzakelijk om kaarsjes aan te maken. Na een tijdje werd het erg warm omdat door de stroomuitval natuurlijk ook de ventilator stopt. Net voor het einde van de film ging er stroom weer aan, YESS! Na het eten hebben Manon en ik samen de afwas gedaan. Toen de afwas klaar was hebben we gezamenlijk een spel gedaan. Aan het einde van het spel was iedereen moe en is iedereen richting bed gegaan.

Dag 23: In de schoolbanken

15-05-2019

Vandaag is het voor Britt de laatste dag dat ze in Ghana is. Met zijn alle zijn we in de ochtend naar het ziekenhuis gereden. Toen we aankwamen hebben we een groepsfoto gemaakt in uniform voor het ziekenhuis. Na de morning devosiun zijn we met zijn alle naar het hoofd van het ziekenhuis gegaan om spullen te doneren. Zo doneerde we knuffels, luiers en condoom aan het ziekenhuis. Nadat we de spullen hadden gedoneerd zijn we naar een lesgebouw gelopen. Vandaag gaan we namelijk een curcus volgen over hygiëne. Het was veel herhaling van wat wij kennen vanuit Nederland maar het was wel super interessant om te zien hoe ze in Ghana omgaan met Hygiëne. Aan het einde van de curcus hebben we onze handen moeten wassen terwijl de docent meekeek of wij het wel goed deden. Gelukkig waren we allemaal geslaagd! Ook kregen we een lunch bij de curcus. Dit bestond uit meatbread en appelsap. Nadat we ons eten op hadden zijn we met de taxi terug naar huis gegaan. Eenmaal thuis aangekomen hebben we wat gegeten en heeft iedereen zijn rust gepakt. Op een gegeven moment kwamen Emma en Anouk ons roepen omdat het eten klaar was. We aten plantain frietjes met kippenworstjes en Salade. Het was echt heerlijk. Na het eten hebben we het spel Kingsen gedaan (omdat het Britt haar laatste avond was). Ook had Britt voor ons allemaal een armbandje gekocht met kraaltjes in de kleuren van de vlag, als afscheidskado. Ook gaf ze mij een dicht kadotje die ik pas open mag maken op mijn verjaardag, spannend!! Nadat het kingsen was afgelopen hebben we nog een ander spel gedaan genaamd ezelen. Hierna is iedereen richting bed gegaan.

Dag 24: Bye bye Britt en 6 is te veel

16-05-2019

In de ochtend hebben we afscheid genomen van Britt. Ze gaat ons (na 3 weken onwijs goede begeleiding) helaas weer verlaten en terug naar Nederland. Helaas is ook in de nacht de stroom uitgevallen dus deze ochtend hadden we ook geen stroom. Vervolgens zijn we voorlichting gaan geven op de basisschool in het dorp. Het was erg leuk om voorlichting te geven. We kregen erg inhoudelijk vragen vanuit de klas en de leerlingen vonden het een erg interessante les. Na het voorlichting geven zijn we naar huis gelopen. Helaas deed de stroom het nog steeds niet dus het was erg warm. Gezamenlijk hebben we middag gegeten en hierna zijn we met de taxi richting Hohoe gereden. In Hohoe zijn we naar verschillende stoffen winkeltjes gegaan om stukken stof te halen om hiervan kleding te laten maken. Zelf kwam ik een onwijs leuk bloemenprintje tegen en heb deze gekocht. Ik wil van deze stof een rok laten maken. Nadat iedereen wat stoffen had gevonden zijn we bij Carlito's gaan eten. Ik had een beef burger, wat ik smakelijk naat binnen heb zit te werken. Het was namelijk erg lang geleden dat ik vlees (met uitzondering van kippenworstjes) op had. Na het eten zijn we met de taxi naar huis gereden. Het was erg moeilijk om een taxi te vinden die ons naar ons dorp wilde brengen, want wanneer het donker wordt rijden er alleen nog maar trotro's die kant op. Gelukkig was er een taxi chauffeur zo aardig om ons naar huis te brengen. Met zijn 6en zijn we in een vierpersoonsauto gestapt. Ik zat op de bijrijdersstoel en Manon zat op mijn schoot. De weg was erg hobbelig met veel kuilen dus mijn benen hadden het er na een tijdje moeilijk mee;) wat ook niet mee zat was dat de auto na een tijdje oververhit was dus we moesten de auto even langs de weg zetten om af te koelen. De chauffeur deed koelvloeistof in de auto en na 5 minuten konden we gelukkig onze weg vervolgen. Toen we eenmaal thuis aankwamen kregen we een welkomskado, de stroom was na 16 uur eindelijk weer aan. Manon en ik hebben nog even in de avond aan onze stageopdrachten gezeten omdat we vrijdag door onze begeleider werden beoordeeld. Nadat we hier mee klaar waren zijn we gaan slapen.

Dag 25: Hoe heet dat ook al weer in het Engels?

17-05-2019

Vandaag is het Manon en mijn laatste stagedag op de Maternity ward. Na de morning devosiun liepen we naar onze afdeling toe. Om half 9 hadden we een afspraak met John om onze stageopdeacht na te kijken. Hij stelde veel verpleegkundige getichte vragen over dr casus. Wat ik erg lastig vond was dat we in het Engels alle medische termen moesten benoemen maar naar mijn zeggen is het ons goed afgegaan. Aan het eind van het gesprek kregen wij de mededeling dat onze eerste casus is goedgekeurd, TOP!! Wij keerde terug naar onze afdeling en liepen mee met de artsen. Op een gegeven moment zagen wij Anouk en Emma op onze afdeling lopen. Ze ging OK (operatie kamer) pakken halen. Deze konden wij voor een klein bedrag op onze afdeling kopen. Ook Manon en ik kochten een pak. Ik heb zelf een pak die bovenaan begint met lichtblauw en onderaan einigd met donkerblauw (zie foto). Manon en ik gaven Anouk en Emma een rondleiding op onze afdeling, want zijn gaan volgende week op onze afdeling stage lopen. Anouk en Emma gaven ons een rondleiding op hun afdeling (surgical ward), omdat Manon en ik volgende week op hun afdeling stage gaan lopen. Hierna zijn we gaan lunchen en hebben we koude pizza op van de dag ervoor, mmm wat is dat genieten. Na de pauze hebben Manon en ik nog wat aan de casussen gewerkt en toen hadden we al weer weekend. Eenmaal thuis aangekomen hebben we wat gegeten en is iedereen even wat voor zichzelf gaan doen. En toen was het weer zo ver, de stroom viel uit, nu waarschijnlijk door de onweer verderop. Gelukkig sprong hij ook weer super snel aan dus dat was mooi meegenomen. Marleen en Felicia hadden lekkere pasta gemaakt waar iedereen van heeft zitten genieten. Na het eten hebben Manon en ik de afwas gedaan en zijn toen lekker richting bed gegaan.

Dag 26: Clean en relax

18-05-2019

Vandaag was eindelijk de dag dat we na tijden weer uit konden slapen, en nu mag je raden wie er om 6:30 klaar wakker was. Laten we het erop houden dat ik goed in het ritme hier zit. Ik ben optijd mijn bed uitgegaan om flink was vuile was te wassen. Het was erg mooi weer dus perfect weer om een wasje te doen. Nadat we was aan de lijn hing heb ik ontbeten met de andere. We hebben dit weekend niks gepland staan en genieten van onze rust in dit prachtige land. Overdag heb ik muziek geluisterd, een boek gelezen en mijn kamer helemaal opgeruimd (mam je kan trots op mij zijn;). Na het avond eten hebben Manon en ik samen het huis verder opgeruimd en de wc schoongemaakt. Nadat iedereen klaar was met zijn taken hebben we met zijn alle rond de tafel gezeten en erg leuke gesprekken met elkaar gevoerd. Ik ben blij dat ik dit avontuur met deze meiden om mijn heen mag meemaken, thanks meiden;). Nadat het al wat later op de avond was ben ik richting mijn bed gegaan en ben ik vrijwel direct in slaap gevallen.

Dag 27: Nice to meet you

19-05-2019

Vandaag lukte het al wat beter om uit te slapen. Om 9:30 werd ik wakker en voelde mij erg uitgerust. Na een lekker ontbijt kwam de buurvrouw langs. Na een tijdje gekletst te hebben Manon en ik even een dutje gedaan op de kamer. Ik werd wakker gemaakt door Manon, die vertelde dat de naaister er was. Een aantal dagen geleden hebben we stoffen gekocht en hier willen wij kleding van laten maken. De naaister meten al onze maten op en nam onze stoffen met haar mee om eraan te gaan beginnen. Na het middag eten hebben Manon en ik samen een film gekeken en nu komt het ergste, het was een kerstfilm. Best bizar om een kerstfilm te kijken bij 37 graden maar het was zeker een leuke film. Aan het einde van de middag zijn we boodschappen gaan doen in het dorp. Mensen van de kraampjes begroeten ons vriendelijk en toonde veel interesse in ons. Het was erg leuk om ze te ontmoeten. Aan het begin van de avond kwam Lydia langs om samen met Manon en mij te koken. We ging een typisch Ghaneese gerecht maken waar zowel rijst als pasta in zit, het was erg lekker. Na het nog even onder de douche gestapt. Hier een halve hartverzakking gekregen toen ik eenmaal mijn haar had ingezeept en toen het water weg viel. Gelukkig ging het snel weer aan en kon ik verder douchen. Na het douchen mijn blog online gezet en richting bed gegaan.

Graag hoop ik jullie volgende week weer mee te nemen in mijn avondturen in Ghana.
Tot dan!!

Liefs en een Afrikaanse groet,

Sophie